Vier cliënten in portret

Nieuwe kleren voor Daphne
DAPHNE

Henk zet zich in voor zijn achterban
HENK

Kim:
“Het is te veel”
KIM

José: “Veiligheid kan beter”
JOSÉ

Nieuwe kleren voor Daphne

Door STERK kwamen de begeleiders van de groep van Daphne Kolkman erachter dat er meer geld is voor leuke uitjes. “We gaan nu wat vaker weg”, zegt een begeleider.

IJverig snijdt Daphne Kolkman een peer op een plankje, te midden van haar collega’s die hetzelfde doen. Bijna elke ochtend is ze te vinden in het restaurant van ’t Bouwhuis, waar ze werkt. Ze woont in de Eekenhof in de wijk Roombeek in Enschede. Ze heeft het er prima naar haar zin, vertelt ze.

Portret_Daphne

Quote_Daphne

De Eekenhof werd als één van de eerste groepen verSTERKt. Daphne heeft er niet veel van gemerkt, zegt ze. Er werd altijd al goed naar haar geluisterd. Ze heeft ook geen wensen. Of ja, toch wel. Ze wil graag zangeres worden en de knapste van ’t Bouwhuis. En nieuwe kleren. Maar dat heeft ze al met de leiding besproken. “Die gaan we kopen. Ik weet alleen nog niet wanneer.”

Fijn
Begeleider Ingrid te Slaa zegt dat de woongroep STERK als heel druk heeft ervaren. De Eekenhof deed mee aan de pilot. Er kwam veel op hen af; de teamleider was er niet meer en er werden allerlei nieuwigheden geïntroduceerd. “Eigenlijk was het traject niet zo passend voor ons. Doordat we op de Eekenhof al een aantal jaren op een oplossingsgerichte manier werken, staat de mening van onze cliënten al centraal. We zagen door de drukte van STERK de zorg voor de cliënten verminderen. Dat was niet wat wij wilden. Wat wel fijn is, is dat we nu beter inzicht hebben in ons budget. We ontdekten dat er meer geld is voor leuke uitjes met cliënten. En dat merken de cliënten; wij gaan wat vaker weg.”
TERUG

Henk zet zich in voor zijn achterban

Dagactiviteitencentrum De Blesgraven moet nog worden verSTERKt. Cliënt Henk Nijland wacht op wat er komen gaat. “Ik wil het eerst allemaal wel eens zien.”

Henk Nijland heeft het naar zijn zin bij dagactiviteitencentrum De Blesgraven in Almelo. Deze vrijdag is hij bezig om zakjes van potjes te verwijderen, bedoeld voor schoonheidsproducten. “Dit is heel leuk werk”, zegt Henk. “We hebben een leuke groep. Ik kom hier graag.”

Van STERK heeft hij nog niet gehoord – ja nu, nu hij is gevraagd voor een interview. Nieuwsgierig informeert hij naar STERK. Wat houdt het in? Als hij hoort dat STERK ertoe moet leiden dat dingen nog beter worden, is hij voorzichtig enthousiast. “Er wordt al wel naar ons geluisterd, maar het kan beter”, vindt Henk. “Maar ik wil het eerst allemaal wel eens zien.”

Tafels
Henk is lid van een clusterraad voor meerdere dagactiviteitencentra en van de deelnemersraad van De Blesgraven. Via deze raden hebben cliënten inspraak. “Wij zijn er voor onze achterban”, schetst Henk. Actueel in de deelnemersraad is de opstelling van de tafels in de kantine. Een aantal tafels is in lange rijen geplaatst.

Quote_Henk

Portret_Henk

“Wij willen graag terug naar hoe het was; in een vierkant, in groepjes”, zegt Henk. “Dat gaat binnenkort misschien ook gebeuren. Dat vind ik heel goed.”

De Blesgraven wordt binnenkort verbouwd, zodat er plaats is voor meer cliënten. Pas daarna zal het DAC worden verSTERKt. Henk over de aanstaande uitbreiding: “Ik vind het wel goed, als het maar niet te druk wordt. Het mag niet uit de hand lopen. Het mag niet te druk en te vol worden. Ik vind het belangrijk dat de rust wordt gewaarborgd.”
TERUG

Kim: “Het is te veel”

Kim Jonker (29 jaar) en José de Haan (49 jaar) wonen in een eigen appartement op De LosserHof (Ulenkateweg), ruime woningen met een eigen keuken, slaapkamer, wc en douche. Hun groep is al verSTERKt. Hoe denken zij over STERK?

Volgens Kim heeft onder meer STERK ervoor gezorgd dat het ‘chaotisch’ is bij De Twentse Zorgcentra, niet bij haar de groep, benadrukt ze, want daar loopt alles prima. Er zijn telkens veranderingen, stelt ze vast. Ze noemt STERK, de wijzigingen rondom de POP, de linnenkamer en het facilitair bedrijf.

Portret_Kim

Quote_Kim

“Ook in de winkel op de LosserHof zullen dingen veranderen”, zegt Kim. “De familie en de leiding doen er alles aan om het ons naar de zin te maken, maar dat zijn ook maar mensen. Ze weten en kunnen niet altijd alles”, zegt Kim, die in de Regioraad zit, een raad van bewoners van De LosserHof.

In Kims ogen “is er een bom neergegooid en ontploft, zo groot als de hele De Twentse Zorgcentra. En nu moeten de stukjes worden opgeraapt om er weer een geheel van te maken. Misschien was het beter geweest om STERK eerst op één groep uit te proberen, om te zien of het werkt. Als het werkt en iedereen is het ermee eens, dan kun je een groot plan maken en dat in de praktijk brengen. Als het niet werkt, moet je ermee stoppen. Dan is het klaar.”

Kim vindt dat er goed naar haar wordt geluisterd. “Ja, door het personeel en de familie, niet door de mensen van STERK. Wij als Regioraad hebben een tijdje geleden verSTERKers uitgenodigd in de vergadering, maar de helft van de groep wist niet wat STERK inhield. Zij waren nog niet verSTERKt. Wij als Regioraad hebben gezegd: ‘Wij gaan geen nieuwe dingen aannemen. Wij gaan eerst kijken wat werkt.’ Het is te veel.”
TERUG

José: “Veiligheid terrein kan nog beter”

Voor José de Haan is veiligheid op het terrein het allerbelangrijkste. “Daar heb ik mij samen met Kim voor ingezet”, vertelt ze. Maar het kan nog beter, vindt ze. “Auto’s rijden nog te gevaarlijk. Laatst kwam een buurjongen bijna onder de auto. Ik heb toen gezegd: “Meneer, wij hebben voorrang.” En de paaltjes bij de ingang van het locatieterrein worden telkens uit de grond getrokken door chauffeurs, zodat ze er met hun taxibusjes beter langs kunnen. Dat vinden wij niet netjes.”

José vindt dat er goed naar haar wordt geluisterd. Maar er gaat wel eens iets mis, zoals vanmorgen toen er zonder dat ze dat wist de brandmelder in haar huis zou worden gecontroleerd. “Stond hier een meneer voor de deur. Ik vroeg mij af, waarom ben ik niet gebeld? Maar de begeleiders wisten ook nergens van.”

Quote_Jose

Op de groep is alles in orde. “Nick of Bertie regelt alles voor mij. Ik kan altijd bij hen terecht. Het is jammer dat de teamleider is weggegaan. Wij hadden een goede teamleider. Maar ik zie haar nog wel eens. Wensen heb ik eigenlijk niet, behalve dan de veiligheid op het terrein, maar daar hebben we het al over gehad. In 2014 heb ik een laptop gekregen en ik kreeg een mooie armband van mijn zus. Hier, kijk”, en ze laat fonkelende stenen om haar pols zien. “Ik heb ook een broer. Daar ga ik elke zondag heen.”
TERUG

Vier cliënten in portret

Nieuwe kleren voor Daphne DAPHNE

Henk zet zich in voor zijn achterban HENK

Kim: “Het is te veel” KIM

José: “Veiligheid kan beter” JOSÉ