Sandra Abbink is zorgbemiddelaar voor de regio Almelo bij De Twentse Zorgcentra. Ze is samen met twee andere collega’s verantwoordelijk voor de intake, begeleiding en matching van nieuwe klanten voor de woon- en dagbestedingslocaties van De Twentse Zorgcentra. Elke week maakt Sandra bijzondere ontmoetingen mee, waarover zij vertelt in haar columns.
’Mijn zoon is vorige week 4 jaar geworden. Vanaf zijn geboorte heeft hij al medische zorg nodig. Onlangs is ook een forse ontwikkelings-achterstand ontdekt. Daarom zoek ik nu logeeropvang voor hem.’ Zo was de inleiding van een mail die ik ontving. Wanneer ik bij deze vader op bezoek ga, hoor ik zijn verhaal.
’Na een zwangerschap van 26 weken is Job* geboren. Hij heeft een hele tijd in het ziekenhuis gelegen op de afdeling voor intensieve zorg voor premature baby’s. Toen hij naar huis mocht, had hij altijd ademhalingsproblemen en had hij nog sondevoeding en tot op de dag van vandaag heeft hij nog altijd een PEG sonde.
De eerste twee jaar waren er ‘s nachts veel problemen. Mijn vrouw en ik waren oververmoeid. Beiden werkten we ook, naast de zorg voor Job. Job kon niet naar een gewone oppas door de medische zorg die hij vroeg en ging naar een medisch kinderdagverblijf. Daar gaat hij nu nog steeds naar toe.
Een week voor zijn derde verjaardag raakte mijn vrouw verward. Van het ene op het andere moment was zij volledig in paniek en depressief. Diezelfde avond heeft mijn vrouw geprobeerd zichzelf om het leven te brengen. Dit is niet gelukt (gelukkig, zegt ie zachtjes). Echter heeft ze daarbij een strafbaar feit gepleegd en kreeg een strafblad.
Ook kreeg ze vanaf dat moment psychische hulp. Na een maand lijkt het weer goed te gaan en haar behandeling werd beëindigd. Nog diezelfde avond heeft mijn vrouw opnieuw geprobeerd haar leven te beëindigen. Wederom lukte het haar niet en ook opnieuw beging ze een strafbaar feit. Na ziekenhuisopname is mijn vrouw hiervoor gearresteerd. In afwachting van haar proces, verblijft zij vandaag nog in het huis van bewaring.
*Job is een gefingeerde naam.
De hele familie en alle vrienden zijn bijgesprongen. We hebben een eigen-kracht conferentie gehad, waarbij goede afspraken gemaakt zijn. Ik ben daar enorm dankbaar voor. Zoveel begrip, zoveel steun…
Maar goed, ook bij andere mensen gebeuren dingen en daardoor valt mijn netwerk nu wat uit elkaar. Niet iedereen is nog in de gelegenheid me te helpen. Ook weet ik dus sinds kort dat mijn zoon een ontwikkelings- achterstand heeft en daardoor niet naar een gewone school kan gaan. Ik ben nu op zoek naar passend onderwijs.’
Het is nogal een verhaal. De vader geeft aan dat hij ‘op’ is. Hij heeft net genoeg energie om elke dag al deze zorgen op zich te nemen en heeft meer hulp nodig. Een tijdje heeft ie het gered, maar de knolletjes zijn op. Hij wil zo graag gewoon eens een dag in bed liggen. Hoofd onder de dekens en niks moeten. Ik heb grote bewondering voor hoe hij het allemaal doet en gedaan heeft. Begrijp nu ook de vraag voor logeeropvang. Respijtzorg noemen ze dat. Dat je, in dit geval als ouder, tijdelijk ontlast wordt, zodat je het daarna wel weer kan. Ook dat is ‘eigen kracht’. Je batterij weer (een beetje) opladen.
Ik ben Sandra Abbink. Sinds 2003 werk ik bij De Twentse Zorgcentra, eerst als groepsbegeleider en later als teamleider wonen en daarna nog als teamleider ambulant. Sinds 2013 ben ik werkzaam als trajectbegeleider/zorgbemiddelaar bij De Twentse Zorgcentra.
Samen met mijn collega’s Erik Olde Rikkert en Desiree van der Woning ben ik verantwoordelijk voor de intake, begeleiding en matching van nieuwe klanten voor de woon- en dagbestedingslocaties van De Twentse Zorgcentra. Ook doorplaatsingen worden door ons begeleid. Door samen met de potentiële klant en de andere betrokkenen de zorg- en ondersteuningsvraag te verduidelijken, kan het zorgaanbod zo goed mogelijk afgestemd worden op de vraag van individuele klanten en hun verwanten. Daarnaast zorgen we voor de bekendheid van het complete zorgaanbod van De Twentse Zorgcentra in de regio,
door het individueel en groepsgericht geven van voorlichting en verstrekken van informatie. Dankzij deze fantastisch leuke baan, leer ik veel mensen kennen. Elke week maak ik bijzondere ontmoetingen mee, waarin ik hoop dat wij als organisatie iets kunnen en mogen toevoegen aan het verbeteren of veranderen van iemands huidige situatie. Er worden vragen gesteld over vervoer, dagbesteding, logeren, wonen en vele andere zaken. Natuurlijk heb ik niet overal antwoord op, maar gelukkig zijn er binnen De Twentse Zorgcentra zoveel collega’s waar ik terecht kan met vragen. Ook daarin ontmoet ik elke week weer nieuwe mensen en verbaas ik mij telkens weer aan de hoeveelheid kennis, kunde en vooral enthousiasme!
In deze columns mag ik enkele van deze ervaringen met jullie delen. Ik hoop dat ze met net zoveel plezier gelezen worden, dan dat ik ze mag meemaken en schrijven.