Zo’n tweeduizend cliënten maken gebruik van de zorg- of dienstverlening van De Twentse Zorgcentra. Dat geldt ook voor Paul Roetgering, die sinds 2003 op de LosserHof woont en werkt. Hoe ziet een doordeweekse dag er voor hem uit?
Voor veel cliënten is het bijna elke ochtend vaste prik: na het ontbijt lopen, fietsen of rijden ze naar hun werk of dagbesteding. Sommigen gaan zelfstandig, anderen worden gebracht door begeleiders.
Bij Paul (43 jaar) gaat het ook zo, vertelt hij. ‘Als ik wakker word, ga ik eerst douchen. Daarna ontbijt ik met brood en roggebrood. Ik ga rond tien voor negen weg van huis. Met de duofiets brengt een begeleider mij naar mijn werk.’ Op de duofiets zit Paul naast de begeleider. Samen kunnen ze trappen en de begeleider stuurt. Paul vindt de duofiets leuk en het is voor hem een ideale oplossing, omdat hij blind is.
In de hete oven
Om negen uur start de werkdag van Paul bij het Keramiekatelier op de LosserHof. In hetzelfde gebouw zitten ook de Kaarsenmakerij, het Textielatelier en een paar andere ateliers. Het is een kleurrijke dagbestedingslocatie en het ruikt er naar verf, klei en lijm.
Paul zit aan een tafel en vertelt wat hij doet bij Keramiek: ‘Eerst maak ik een balletje van klei. Daarna doe ik de bal in een vorm en maak ik er een schaal van.’ Maar daarna is het nog niet klaar, legt zijn begeleider Bas Molenveld uit: ‘Eerst moet een schaal zo’n anderhalve week drogen. Daarna bakken we het in de oven op negenhonderd graden. Het duurt vijf dagen voordat de oven is afgekoeld en we de schaal kunnen pakken. En dan wordt de schaal beschilderd.’
Het verven gebeurt door collega’s van Paul. Daarna moet de schaal nóg een keer gebakken worden, nu op iets meer dan duizend graden. ‘En schalen of potten die voor buiten bedoeld zijn, moeten nóg heter gebakken worden; op twaalfhonderd graden’, vertelt Paul kundig, terwijl Bas de winterharde Keulse potten op tafel zet.
Paul is trots op zijn werk. En terecht, want de prachtige producten worden verkocht in de cadeauwinkel de GildeHof op de LosserHof en bij de Tourist Info in het centrum van Oldenzaal. Bas: ‘Wat we hier maken heeft een doel. De gedachte dat je iets maakt dat wordt verkocht, geeft een kick en maakt het werk zinvol.’
Aan het weven
Om half elf is het even pauze en drinken Paul en zijn collega’s koffie of thee. Daarna werken ze door tot half één en is het tijd voor de lunch. Voor Paul betekent dit ook het einde van zijn werkdag bij Keramiek, want elke middag werkt hij bij een ander atelier in hetzelfde gebouw. Van maandag tot en met donderdag gaat hij ’s middags naar het Textielatelier en op vrijdag naar de Kaarsenmakerij.
Vandaag is het donderdag, en dus gaat Paul naar Textiel. Om klokslag één uur pakt hij de schouders van een collega en samen lopen ze naar het Textielatelier, een paar deuren verderop.
Begeleider Zeynep Durdabak staat Paul al op te wachten. Paul herkent haar aan haar stem, ook al is Zeynep niet de vaste begeleider bij Textiel.
Paul neemt plaats aan tafel en Zeynep zet een weefgetouw voor hem neer. Op het weefgetouw zitten al flink wat draden; het is een bont en vrolijk geheel. Vandaag gaat Paul hiermee verder. Zeynep wikkelt de draden om een weefpendel en geeft deze aan Paul.
Behendig gaat hij aan de slag en schuift de weefpendel onder de touwen door. ‘Nu ben ik dus aan het weven’, verklaart hij. ‘De draadjes gaan erdoorheen en dan krijg je een lapje. Eigenlijk doe ik dit altijd bij Textiel. En het is niet zo moeilijk, hoor.’
Vinylplaten met knipsering
De middag duurt niet lang voor Paul. ‘Om kwart voor drie drinken we nog een kop koffie. Daarna ga ik naar huis en luister ik naar muziek.’ Er verschijnt een brede glimlach op zijn gezicht als hij verder vertelt. ‘Vooral vinylplaten vind ik mooi, want die hebben een soort knispering. Ik heb een paar verzamelplaten met muziek uit de jaren ’70 en ’80. Daar hou ik veel van’.
Ook ’s avonds heeft Paul genoeg te doen. Gisteravond draaide hij plaatjes bij het radiostation LoHo van de LosserHof en morgenavond gaat hij paardrijden. ‘Soms maken we een drafje, en heel soms een galop’, vertelt hij trots. En deze avond gaat Paul naar ‘bewegen op muziek’. En daarna? Om tien uur gaat hij slapen en rond zeven uur morgenochtend gaat zijn wekker: tijd voor een nieuwe werkdag bij Keramiek.
Like dit artikel | 39
Gerelateerde artikelen
Magazine Dichtbij 22
Een dag uit het leven van
Magazine Dichtbij 19
Een dag uit het leven van
Magazine Dichtbij 18
Een dag uit het leven van een persoonlijk begeleider dag...
Magazine Dichtbij 17
Een nacht uit het leven van…
Magazine Dichtbij 16
Een dag uit het leven van: Team Kwaliteit en Veiligheid
