De afgelopen maanden zijn voor mij als begeleider erg onrustig geweest. Het moment dat in maart 2020 de deur van de dagbesteding dichtging, werden wij als collega’s uit elkaar gehaald en zijn we op verschillende plekken terechtgekomen.

De eerste maanden heb ik alleen op de postkamer gewerkt zonder bewoners of collega’s om mij heen. De verbinding met de bewoners en de collega’s werd daardoor ineens anders. Elke woongroep moest de post zelf op komen halen en er ontstonden hele leuke initiatieven. Bijvoorbeeld een bewoner die normaal gesproken elke week bij de diëtiste een sticker kreeg, is uiteindelijk elke week bij mij aan de deur geweest om die sticker op te halen. Vaak kreeg ik te horen dat de bewoners echt een uitje hadden; even de post ophalen. Een klein lichtpuntje in tijden van gedeeltelijke lockdown.

Herstart dagbesteding

Nu we een aantal maanden en een aantal veranderingen verder zijn, hebben we weer een groepje bewoners werkzaam binnen de postkamer en is de dagelijkse structuur weer een beetje terug. De groep bestaat uit 7 bewoners plus een begeleider en een stagiaire. Een deel van de bewoners doet normaal gesproken hele andere werkzaamheden. Dit vraagt van mij als begeleider dat ik creatief moet zijn in de werkzaamheden en dat ik de vraag van de bewoners in het oog moet houden. Van een postkamer met veel kopieer- en inpakwerk zijn we een geïmproviseerd atelier geworden. Mijn werkzaamheden bestaan nu ook uit het helpen met het opzetten van schilderijen, mengen van de perfecte kleur verf en daarnaast de bewoners helpen de post uit te zoeken en het kopiëren en inpakken van bijvoorbeeld nieuwsbrieven. Erg gevarieerd dus, dit maakt dat mijn werkdag ook elke dag anders is.

Groeien

Wat ik zelf ook heel mooi vind om te zien is dat onze bewoners aan het groeien zijn. Zo zijn er twee dames vanuit het Atelier bij gekomen die normaal gesproken heel creatief aan het werk zijn. Ze schilderen, knutselen en maken creaties voor de verkoop. Toen we een grote partij brieven moesten versturen werd er aan ons gevraagd of ze ook daarmee mochten helpen. Ineens deden ze hele andere handelingen dan dat ze normaal deden en we zagen ze met de dag groeien in hun zelfvertrouwen. Zo zei een van de bewoners tegen mij: “Wow, ik wist niet dat ik dat ook kon” en “Ik vind het zo fijn dat ik andere dingen mag uitproberen”. De maatregelen hebben dus ook positieve effecten.

Afstemming

We beginnen de dag met bekijken wat de bewoners die dag graag willen doen. Inpakwerkzaamheden krijgen voorrang maar in overleg is alles mogelijk. De bewoners werken daarin goed samen. Waar voorheen ieder zijn of haar eigen taken had, doen ze nu veel dingen samen of stemmen ze de werkzaamheden samen af. De meeste bewoners gaan daarna zelfstandig aan het werk. Om een uur of 10 is het tijd om samen een kopje thee te drinken en te kletsen. Daarna ga ik vaak samen met een van de bewoners aan het werk. Samen schilderen, inpakken van brieven, pakketten klaarleggen om weg te brengen, enz. Doordat de bewoners vrij zelfredzaam zijn kunnen ze zelfstandig aan het werk tot de lunch. Deze eten we in het lokaal op en dan is het tijd om even wat voor onszelf te gaan doen. De een gaat een filmpje kijken of een spelletje spelen op de telefoon, de ander gaat buiten muziek luisteren of even rondrijden. Daarna gaan we weer aan het werk. We maken de werkzaamheden af waar we mee begonnen waren. Ook kan het zijn dat er opdrachten binnenkomen door de dag heen. Die proberen we meteen te doen of we leggen ze klaar voor de volgende dag.

Het werk voor mij als begeleider is heel dynamisch. Geen dag is hetzelfde. Net zoals de bewoners ook niet elke dag hetzelfde zijn. Juist die dynamiek maakt dat ik vaak met een flinke dosis plezier naar mijn werk ga, vooral nu er weer dagbesteding gegeven kan worden. Laten we duimen dat het zo blijft!

Like dit artikel | 9

Video
Delen

Uw naam

E-mail

Naam ontvanger

E-mail adres ontvanger

Uw bericht

Verstuur

Share

E-mail

Facebook

Twitter

LinkedIn

Contact

Verstuur

Aanmelden