Jacco is 23 jaar en woont in Almelo bij zijn ouders Ineke en Albert. Hij werkt een paar dagen per week bij dagactiviteitencentrum de Groenderij. In maart ging de Groenderij plotseling dicht vanwege corona en kon Jacco niet meer werken.
Jacco had wel wat pech, vertellen zijn ouders. “Net voordat de Groenderij dichtging, was Jacco ziek. Hij had griep”, vertelt moeder Ineke. Zijn vader Albert vult aan: “Hij mocht pas terugkomen als hij geen klachten meer had.” Maar meteen toen Jacco beter was, ging de Groenderij dicht. En niemand wist voor hoelang. Jacco baalde gigantisch, zegt hij. “Leuk is het niet, maar je legt je erbij neer. Je weet dat het niet anders is.”
We redden het wel
Naast zijn werk bij de Groenderij, stopten ook Jacco’s paardrijlessen. En ook voor zijn ouders lag alles ineens stil. “Bij Jacco viel alles weg, maar bij ons ook”, legt Albert uit. “Ik werk twee dagen per week als vrijwilliger op de basisschool waar ik vroeger werkzaam was, maar de scholen gingen dicht. En naar de schilderclub en sportschool kon ik ook niet meer gaan.”
“Mijn vrijwilligerswerk bij het verpleegtehuis stopte ook”, voegt Ineke daaraan toe. “En dus zaten we met z’n drieën thuis. Maar ik zei telkens dat wij het zo slecht nog niet hadden. We hebben een groot huis en we zijn samen; we redden het wel.”
Ritjes met de brommobiel
Jacco vulde zijn dagen met verschillende activiteiten. Jacco: “Ik heb veel gewandeld met Blacky, onze hond. Alleen en met m’n ouders. Ook speelde ik op de PlayStation, las boeken en bekeek videobanden. En toen het weer mocht, maakten we met z’n drieën fietstochten.”
Wat Jacco ook veel deed, was ritjes maken met zijn brommobiel. Hij vertelt trots over zijn rode brommobiel en hoe hij samen met zijn vader tochten maakt. “Meestal gaat mijn vader mee, want hij kent alle weggetjes. En ik heb wat begeleiding nodig”, legt Jacco uit. Albert: “Qua verkeer heeft hij geen hulp nodig, maar wel om ergens te komen. En weer thuis te komen.”
Voor Jacco’s vader zijn deze ritjes mooie herinneringen aan de coronatijd. “Een paar keer in de week maakten we samen een rit. Ik vind het prachtig om samen met Jacco door de Twentse natuur te rijden.”
Weer aan het werk
Jacco vertelt dat het thuis moeten zijn, na verloop van tijd toch wat moeilijker werd. “Ik miste het contact met collega’s”, zegt hij. Hij was dan ook erg blij toen hij in juni gebeld werd en hoorde dat hij weer naar de Groenderij mocht. “Ik was heel enthousiast aan de telefoon. Ik was er zó blij mee”, zegt hij met een grote lach op zijn gezicht. Hij begon de eerste weken met één dag per week. Albert: “Veel begeleiders van de Groenderij werkten tijdelijk op een woongroep, er was dus gebrek aan personeel.” Maar het deed niets af aan het enthousiasme van Jacco. Na een paar weken mocht hij twee dagen per week werken.
Mooie herinneringen
Vanwege corona is Jacco’s vakantie met MEE ook afgezegd. “Dat vind ik wel heel jammer. Het zou mijn eerste vakantie zonder mijn ouders zijn”, verzucht hij. Toch is het gezin blij dat er steeds meer versoepelingen komen. Ineke: “We hebben veel dingen kunnen doen waar we nooit aan toekwamen en hebben ons met hobby’s goed vermaakt, maar toch is het heerlijk dat alles weer langzaam opstart.” Voor Jacco is het samenzijn met zijn ouders het fijnste geweest: “Met mooi weer zaten we gezellig met elkaar buiten. Met Blacky en de katten. Dat vond ik het mooiste.”