Met grote passie doen ze hun werk; adviseur Diana Koeleman (Leren & Ontwikkelen) en de interne trainers Gerard Koldenberg, Harry Pot en Lilian Krukkert.
Enthousiast praten Diana, Gerard en Harry – Lilian kan er helaas niet bij zijn – over de nieuwe weg die ze zijn ingeslagen met de door henzelf ontwikkelde training SIGNAAL. Deze training is toegesneden op het voorkomen van agressie bij cliënten, in plaats van het standaard aanleren van grepen en technieken in geval van agressie (FACET-training).
Inzicht krijgen
“Bij oplopende spanningen moet je niet wachten tot het emmertje overloopt”, zegt Harry. “Hoe eerder je erbij bent, hoe gemakkelijker het is om te de-escaleren”, vult Gerard aan.
Harry: “Je moet eerst inzicht krijgen in de situatie. We beginnen daarom met een intakegesprek met de teams die ons inschakelen. We proberen te achterhalen wat
hun vraag precies is, zodat we in overleg een passende training kunnen geven. Maatwerk dus.”
Gerard: “Wat probeert de cliënt jou te vertellen? Wat zit er achter het signaal dat hij of zij geeft? Heeft het te maken met de situatie thuis, bij de dagbesteding, bij de invulling van de vrije tijd? Soms moet je goed zoeken, maar er is altijd wel een reden te vinden.”
Diana: “Reflectie en zelfkennis staan centraal. Medewerkers leren zichzelf beter kennen. Dat draagt bij aan hun professionele handelen en daar wordt de cliënt beter van. De nieuwe trainingen passen goed bij de visie van de organisatie, die uitgaat van meer zeggenschap voor de cliënt, en ook bij de wensen van medewerkers. We willen dat er steeds minder ‘middelen en maatregelen’ nodig zijn. Een training op maat sluit beter aan bij de behoefte van medewerkers en heeft zo een grotere meerwaarde.”
De ervaringen tot nu toe zijn positief. Gerard: “De trainingen leveren echt iets op.” Harry: “Er ontstaat bewustwording. Kijk, en daar krijg ik energie van.”
Vaak herkenning
Harry en Gerard hebben in hun huidige baan veel aan hun eigen praktijkervaring als begeleider, vinden ze. Beiden werkten jarenlang ‘op de groep’, Gerard vanaf 1992 en Harry sinds 1983. “De situaties waar collega’s mee komen, herken ik wel”, zegt Gerard.
Harry: “Ik gebruik ook regelmatig eigen voorbeelden. Dan is er vaak herkenning; o, hij heeft zelf ook met zijn poten in de klei gestaan. Dat maakt het werk als trainer makkelijker”.
Waarom en wanneer maakte hij de overstap?
In 2011 diende zich de mogelijkheid aan om trainer te worden, vertelt Harry. “Het was na achttien jaar op de groep een goed moment om iets anders te gaan doen. Mijn kennis bleef al die jaren binnen het team. Als trainer kan ik mijn kennis doorgeven aan anderen.”
Gerard, die vooral werkte met cliënten met moeilijk verstaanbaar gedrag, zegt: “Ik zit hier op de goede plek. Door mijn ervaring ben ik in staat de juiste vragen te stellen, en vervelende dingen niet te schuwen.”
Wat trekt hun in de zorg voor mensen met een verstandelijke beperking? Door zijn verstandelijk gehandicapte broer kwam Harry als twaalfjarige jongen in aanraking met de instellingszorg voor mensen met een verstandelijke beperking. “Ik ging toen met mijn ouders naar de open dag van de LosserHof. Achteraf geredeneerd moet ik toen getriggerd zijn om zelf de zorg in te gaan.”
Diana: “Dat zie je vaker, dat mensen vanuit een privésituatie in de zorg voor mensen met een verstandelijke beperking verzeild raken. Ik had een neef met een verstandelijke beperking op ’t Bouwhuis, bij wie ik regelmatig op bezoek ging. Dan weet je hoe het is. Ik voel mij thuis in deze wereld.”
Gerard ontdekte als leerling-verpleegkundige (HBO-V) na zijn stages in onder meer de psychiatrie, ziekenhuizen en ouderenzorg dat de zorg voor mensen met een verstandelijke beperking hem het meest trok. “Tijdens mijn stage bij ’t Bouwhuis wist ik het, dit is wat ik wil.
De eerlijkheid en puurheid van cliënten spraken mij aan.”
Meer informatie over de SIGNAAL-trainingen via lerenenontwikkelen@detwentsezorgcentra.nl
De kennis en ervaring die Harry Pot en Gerard Koldenberg opdeden als begeleider, komt ze goed van pas in hun huidige baan, die van intern trainer. Harry: “Ik gebruik regelmatig eigen voorbeelden.”