Op de parkeerplaats is al te horen dat er bij de ColckHof wordt gemusiceerd. Luide drum- en gitaarklanken galmen door de gangen van het gebouw.
Een keer per week gaan Marcel Keupink (54 jaar) en Frencis Ekkel (15 jaar) hier ‘helemaal los’. Marcel op zijn elektrische gitaar, Frencis op drums. De energie en het enthousiasme spatten er vanaf. Een heel uur lang. Frencis kijkt er elke week naar uit. “Hier ben ik even helemaal vrij. Buiten de groep. Lekker, even jammen.” Of er nooit eens iemand klaagt over overlast? “Welnee hoor, niemand heeft hier last van ons”, reageert Keupink, en hij zet in. Saturday Night van Herman Brood. Ze houden allebei van ‘stevige nummers’; rock, blues.
Volleerd drummer
Als een volleerd drummer slaat Frencis op de trommels. Hij heeft zichzelf leren drummen. Als tienjarige zat hij op zijn groep voortdurend met zijn handen te tikken, vertelt Marcel. Een begeleider dacht dat hij misschien wel zou willen leren drummen. Zij zocht toen contact met Marcel, omdat ze wist dat Marcel muzikaal is en dat hij als vrijwilliger al actief was bij De Twentse Zorgcentra.
Structuur
Sinds 2011 wandelt Marcel een keer in de twee tot drie weken met een cliënt. Het vrijwilligerswerk bracht hem ritme en structuur in een tijd dat hij last had van een burn-out. “Het was een kleine stap, het vrijwilligerswerk. Ik ken de mensen hier. Mijn echtgenote Nicolle werkt al jaren bij De Twentse Zorgcentra. Onze dochters en ik hielpen wel eens bij speciale activiteiten. In het verleden speelde ik af en toe een uurtje akoestisch gitaar voor haar groep.”
Muzikale klik
In 2012 ging hij musiceren met Frencis. Marcel bracht hem de beginselen van het drummen bij. Frencis pikte die snel op. Hij heeft er echt gevoel voor, vindt Marcel. “Ik zet in, hij luistert ernaar en pakt het op.” De twee hebben een ‘muzikale klik’, vinden ze. En meer dan dat. “We zijn echt maatjes geworden.” Frencis wordt uitgenodigd op verjaardagen bij de Keupinks en is daarnaast ook altijd welkom. “Hij is een beetje bij de familie gaan horen.” Hoe is dat? Frencis reageert: “Dat vind ik wel gaaf. Als ik bij Marcel ben, dan maken we daar muziek of we gaan gamen.” Dan zetten ze weer een nummer in: Smoke on the water van Deep Purple. En weer gaat het spreekwoordelijke dak eraf.
Enorme uitlaatklep
Ze zijn vast van plan nog heel lang samen muziek te maken. “Geen haar op mijn hoofd die erover denkt om te stoppen. Dit geeft mij zo veel energie. En voor Frencis is dit een enorme uitlaatklep.” Frencis, die inmiddels ook in de schoolband speelt, pakt Marcels hand even vast: “Nee, wij stoppen nooit.”
Wilt u de twee graag een keer horen spelen? Twee tot drie keer per jaar treden ze op in het restaurant van de ColckHof. De concerten worden steevast aangekondigd met pamfletten op de groep waar Frencis woont, woonlocatie de Burcht in Almelo, en op zijn school, de (Groene) Brug.
