Het is een willekeurige donderdagmiddag. Ik ga naar Bouwhuislaan 20-22, op zoek naar Bertine. Ze is thuis. Ik vraag haar of ze mee wil naar Harry Finkenflügel. “Och ja”, zegt ze. “Ik ben toch zo benieuwd naar die man. Ik wil al een hele tijd met hem kennis maken.”
Zo gezegd, zo gedaan. We zijn erg benieuwd waar Harry zich in zijn functie van bestuurder mee bezig houdt. Dat blijkt zeer divers te zijn. De eerste vergadering waar we bij aansluiten, is de werkgroep medicatieveiligheid. Dat lijkt droge kost, maar niets is minder waar. Het onderwerp van vandaag is het selecteren van een nieuwe apotheek. Dat lijkt een eenvoudige beslissing, maar blijkt een gecompliceerd vraagstuk te zijn. Er spelen ervaringen uit het verleden mee, niet nagekomen toezeggingen en niet te vergeten de digitale eisen waaraan een systeem moet voldoen. Hier komt ook ‘Mijn Leven’ om de hoek kijken. Het streven van ‘Mijn Leven’ is dat er zoveel mogelijk in één systeem gewerkt wordt, maar daarvoor moeten nog wel wat uitdagingen overwonnen worden. Hoe Harry daar dan in staat? Dat is een goede vraag. Harry geeft aan dat hij het vooral belangrijk vindt dat er niet dubbel ingevoerd wordt. Een foutje is zo gemaakt als medicatiegegevens overgetypt moeten worden.
Op een later moment vragen we Bertine naar haar medicijnen. Gelukkig krijgt ze alles wat ze nodig heeft. Ze vindt het erg belangrijk dat er geen fouten optreden bij het leveren van medicijnen.
De discussie over het kiezen van een apotheek gaat verder. Heeft Harry hier nog meer ideeën over? Jazeker. Hij geeft als tip mee om vooral duidelijk te omschrijven aan welke eisen de apotheek moet voldoen. Als voorbeeld noemt hij: omschrijf binnen hoeveel tijd een apotheek een spoedaanvraag moet kunnen leveren. Is dat binnen een uur, binnen 4 uur, binnen een dag? Het maakt niet uit wat je afspreekt, als het maar duidelijk is voor alle betrokkenen. Aan de werkgroep de opdracht om met een goed advies te komen.
Na deze vergadering vraagt Bertine Harry naar zijn agenda van vandaag. Dat blijkt een aaneenschakeling van afspraken te zijn. Op donderdag brengt hij
altijd eerst de kinderen naar school. Daarna stapt hij in de auto op weg naar ’t Bouwhuis. De autorit gebruikt hij om te bellen. Via de telefoon bespreekt hij ook met zijn secretaresse Barbara zijn agenda van vandaag. Zo gaat hij vanmiddag nog naar een groepsleider op de LosserHof. Daarna komt hij terug om het met Erik Boerkamp en Anneke Morsink te hebben over de veiligheid van cliënten en medewerkers. Dat vindt Bertine heel belangrijk. Bertine wil ook nog graag weten of Harry een gezin heeft. En ja hoor, dat heeft hij. Harry heeft 5 kinderen en sinds kort zelfs een kleinkind.
De laatste afspraak is een echte MT-vergadering. We sluiten aan bij de presentatie van de verSTERKers. Aan de verSTERKers is gevraagd om aan het MT te vertellen hoe zij hun rol de komende tijd zien. Daar blijken ze goed over nagedacht te hebben. De verSTERKer is steeds meer de begeleider van veranderingen geworden en draagt daaraan bij. VerSTERKers ondersteunen teams in het doorvoeren van verbeteringen. In eerste instantie werden daar standaardtools voor gebruikt, maar inmiddels wordt er steeds vaker maatwerk geleverd. Dat blijkt ook wel als we achteraf nog even napraten op de groep van Bertine. Door omstandigheden op de groep is het versterkingstraject anders gelopen dan gepland. Het is nog niet ten einde, maar de groep is blij met de support vanuit de organisatie. Ook komt onbedoeld een ander speerpunt van de versterkers aan de orde: de samenwerking in het team. In vaktermen: STERK richt zich op ‘ons Leven’. Met als doel een goed leven voor de cliënt. Gelukkig maar, want dat is precies waar ook Harry zich sterk voor maakt.