Jos: “Keuzevrijheid is de essentie. Daarvoor heb je dus vrijheid nodig! En met die vrijheid moet je leren omgaan! Dat is soms erg ingewikkeld. Het is al ingewikkeld om te ontdekken dat je die vrijheid en verantwoordelijkheid opeens hebt. Tot die tijd waren veel mensen op dat gebied enorm ondervraagd. Dat leidde tot apathie, accepteren dat alles voor je wordt gedaan.
Vroeger noemden we dat hospitalisatie. Dat veroorzaken we als zorgverleners zelf. Je moet in je mensen geloven, ze serieus nemen! En de begeleiding moet zich richten op die individuele ontwikkeling. Je hebt geen andere keus: we geven mensen eten en drinken en vergeten dat dit minstens zo belangrijk is.”
“Keuzevrijheid is de essentie”
Jos vindt betrokkenheid de basis van zijn succes met mensen zoals ik: neem elk mens serieus, werk aan een gelijkwaardige relatie. Ook al heb je een opvoedingsrelatie. Dankzij deze basis kan Jos veel vragen van de mensen die hij begeleidt. En dankzij deze basis willen zij ook veel doen. Al doende ontdekken, ontwikkelen en leren zij. En hun omgeving leert en ontwikkelt mee. Dat is eigenlijk in de kern het grote belang van Jos in mijn leven.
Dit is het laatste verhaal in de serie die ik voor jullie heb geschreven. Ik ben benieuwd wie de pen van mij overneemt. TERUG
