Als dat te lang duurde werd ze boos. En maakte ze prompt, in een kort berichtje, de verkering uit. Dan sloot ze met driftige bewegingen de computer af en riep ze hardop dat ze nooit meer verkering wilde. Ze had genoeg van jongens.
Tot HIJ weer online was, dan was alles weer koek en ei. De hartjes vlogen over en weer, want van een uitgebreide conversatie was geen sprake. En nu is haar vlam bij ons uitgenodigd. Ze hebben al een tijdje verkering. Om te kijken wat voor vlees we in de kuip hebben, hebben we hem en zijn begeleiding gevraagd om eens bij ‘zijn schoonouders’ te komen. Merel vindt het prachtig. Wij vinden het ingewikkeld.
Om je kind als een verliefde jonge vrouw te zien, is lastig. Als moeder zou je alles zo graag in goede banen willen leiden. Je wilt haar behoeften erkennen maar je ziet ook haar kwetsbaarheid. Je gunt haar een relatie en intimiteit maar ze heeft een beperking.
De jongeman is ook haar collega. En hoe moeilijk is het om je verliefdheid onder stoelen en banken te steken onder werktijd? Daarom zijn er duidelijke en concrete afspraken gemaakt. Merel heeft ze op papier staan. Een regel als: niet kussen tijdens het werk, alleen bij het afscheid nemen aan het einde van de dag. Dat valt niet mee. Regelmatig worden afspraken geschonden. Merel zit er niet mee.
Cupido doet zijn werk goed, het voorjaar hangt in de lucht.
TERUG LEES VERDER
